نحوه استفاده: برای اینکه بدانید چطور از عسل برای درمان مشکلات پوستی خود استفاده کنید پیشنهاد می‌کنیم مطلب ماسک عسل را حتما مطالعه کنید.

مرحله اول زنبوران هم به‌طور فعال هم به‌طور انفعالی آب را از محلول رقیق شهد که به‌طور معمول دارای ۶۰ درصد آب است، جدا می‌کنند. (آب شهد گل‌ها بین ۵۰ تا ۸۰ درصد متغیر است). برای مرحلهٔ دوم باید گفت قند مسلط در شهد، ساکاروز است که با فعالیت آنزیمی به دکستروز و لوولوز تبدیل و ظاهراً با مقادیر کمی از سایر قندها طی این مرحله ترکیب می‌شوند. درنتیجه محلول غلیظی از قندهای ساده که ماده حل شده آن بیش از حل نشده هاست، ماده‌ای مغذی به نام «عسل» به وجود می‌آید.

عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی مانند فنولیک ها و فلاوونوئیدها است که از آسیب های اکسیدی بدن محافظت می کنند.

عسل گلزار: این نوع عسل از گلها و گلبرگ های مختلف جمع آوری می شود؛ عسل گلزاری ممکن است رنگ، طعم و عطر متنوعی داشته باشد و از آن به عنوان یک عسل چندگیاهی یاد می شود.

این مواد معدنی به حفظ تعادل الکترولیتی بدن کمک کرده و سلامت عضلات و استخوان ها را تقویت می کنند.

عسل تنها غذایی در طبیعت است که هرگز فاسد نمی‌شود.[نیازمند منبع]

خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی عسل باعث تسهیل فرآیند ترمیم و بهبودی بافت های زخمی می شوند.

همین طور عسل می تواند به تسکین علائم بیماری های تنفسی، تسکین درد حلق، تقویت سیستم ایمنی، و بهبود سلامت پوست و مو کمک کند. همچنین، عسل به عنوان یک website منبع طبیعی انرژی و ماده غذایی با ارزش به شمار می آید. با این حال، همیشه باید از عسل خالص و اصیل خریداری کرده و با دقت مصرف کرد تا از بهره برداری از خواص آن بهترین نتایج را کسب کرد.

۱. چهار ساعت قبل از ورزش: مصرف ۴ گرم عسل به ازای هر کیلوگرم وزن ورزشکار

[۵۷] سازمان جهانی بهداشت عسل را به‌عنوان درمانی برای سرفه و گلودرد، از جمله برای کودکان، توصیه می‌کند.[۵۸] این سازمان، به عسل به‌عنوان تسکین‌دهنده و ماده‌ای که تحریک و التهاب را کاهش می‌دهد، اعتقاد دارد که به تسکین سرفه به دلیل استفاده از عسل به‌عنوان یک غشای محافظتی بر روی گلو کمک می‌کند.[نیازمند منبع]

استفاده از عسل در برنامه غذایی کودکان همواره توصیه می‌شود.

عسل ممکن است به کاهش فشار خون، کاهش التهابات عروق خونی، و بهبود مؤلفه های سلامت قلبی مانند کلسترول کل کمک کند.

همچنین، مواد آنتی اکسیدانی مانند فلاوونوئیدها و فنولیک ها به عنوان آنتی باکتریال ها عمل می کنند.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]